تربیت اجتماعی کودکان

در تربیت اجتماعی روش والدین از نظر الگو بودن بسیار مهم است بخصوص از آن بابت که بدانیم طبع کودک آماده پرخاشگری و ستیزه جوئی است و با دیدن آن در برابر والدین تجلی می کند . 
نباید منتظر بود که کودک کاملا به سن رشد و تمیز برسد تا بتوان به او کار و ظیفه ای را ارجاع کرد به طور خلاصه هرمقداری آداب آموزی و آماده کردن طفل برای ورود در زندگی اجتماعی از سنین پائین تر آغاز گردد موفقیت والدین در امر تربیت بیشتر و پذیرش با رتربیت برای طفل آسانتر خواهد بود. " (5) 
رشد اجتماعی کودکان:

" اساس اجتماعی شدن انسان در این سنین پی ریزی می شود , هر چقدر که تماسهای اجتماعی کودک در این دوره زیادتر و لذت بخش تر باشد کودک در ارتباطات اجتماعی آینده موفق تر خواهد بود . 
در مقابل کودکانی که در این دوره از تمایلات اجتماعی محدود برخوردارند و وقت بیشتری را با اشیاء سپری می کنند در آینده احتمالا روابط اجتماعی موفقی نخواهند داشت .
کودکانی که در دوره طفولیت به شدت گریه می کنند بعدا تمایل به پرخاشگری پیدا می کنند و مشکلات رفتاری دیگری از خود بروز می دهند , در مقابل اطفال صمیمی و شاد معمولا همانطور که بزرگتر می شوند سازگاری اجتماعی بهتری از خود نشان می دهند هرچند که شرایط می تواند بعدها تغییر کند. " (6)
رفتار اجتماعی : 
" کودکان دارای رفتار اجتماعی و غیر اجتماعی بطور یکسانی هستند که عبارتند از : 
تقلید : 
کودک در این دوره به راحتی با همسالان و بزرگسالان همانند سازی می کند . 
رقابت : 
میل به برتری جستن و انجام بهتر کارها از 4 سالگی شروع می شود 
همکاری : 
در پایان سه سالگی بازیهای گروهی که مستلزم همکاری کودکان دیگر است شروع می شود . 
همدردی : 
احساس همدردی که توجه به احساسات و عواطف دیگران است تاقبل از 4 سالگی به طور نامنظم در کودک دیده می شود . 
پذیرش اجتماعی : 
همانطور که دردوره خردسالی به پایان خود نزدیک می شود برای کودک تائید همسالان همانند تائید بزرگسالان اهمیت پیدا می کند . 
بخشندگی و سخاوت :
کودک به تدریج در این دوره یاد می گیرد که کودکان دیگر را در اموال خود شریک سازد , بخشندگی و سخاوت در این دوره به تدریج جای خود پسندی را می گیرد . (7)
رفتار غیر اجتماعی 
منفی گرایی یا مقاومت :
بین سنین 3 و 4 سالگی به اوج خود می رسد و سپس کاهش می یابد. 
پرخاشگری :
بین سنین 2 و 4 سالگی پرخاشگری کودک افزایش پیدا می کند و سپس کاهش می یابد , حملات بدنی در این دوره به تدریج جای خود را به تهاجمات کلامی می دهد .
رفتار آمرانه :
کودک از سه سالگی در رفتار خود حالت آمرانه ای پیدا می کند و به دیگران فرمان می دهد . 
خود پسندی : 
هرچند روابط اجتماعی کودک گسترده تر می شود خود پسندی کودک محدود می شود و برعکس هر چه روابط او محدود شود خود پسندی او بیشتر می شود . هر چه سن کودک بیشتر می شود از حالت خود مرکزی و خود پسندی بیرون می آید و بخشندگی و سخاوت و توجه به دیگران در او بیشتر کی شود ."(8)

در تربیت اجتماعی به کودک چه بیاموزیم ؟
1- آگاهی به آداب و معاشرت ، تشریفات و آداب و سنن اجتماعی مثل بدرقه و استقبال
2- پذیرش مسئولیتهای اجتماعی 
3- نحوه شرکت در مجامع ، متکلم وحده نبودن درجمعها،
4- مقابله با نیازهای اجتماعی 
5- عدم افراط و تفریط در رابطه با دیگران
6- رعایت حقوق دیگران 
7- گوش دادن به سخنان و استدلال دیگران ،عدم قطع حرف افراد
8- خوشرویی و خوش رفتاری با مردم, تواضع در برابر مردم
9- تزکیه نفس 
10- حفظ بهداشت و آراستن خود برای ورود به اجتماعات
11- به حساب آوردن ارزش دیگران و قبول موفقیت دیگران 
12- روحیه مناسب برای همکاری با دیگران( برداشتن روحیه رقابت)
13- احترام به انسانیت 
14- گوش دادن به نظرات 
15-شرکت در فعالیتهای اجتماعی , پذیرش مسئولیتهای اجتماعی
16- پذیرش مسئولیت رهبری در کارهای گروهی 
17-آگاه کردن برای مواجهه با مسائل زندگی , تفاهم ها , تضادها 
اساس آموزش این گونه مسائل در خانه و از طریق رفتار والدین و گاه آموزش مستقیم است " (1) 

منابع

1- تربیت و سازندگی ، ص 66
2و3- خانواده و تربیت کودک , ص 301 و 307 
4 ت ربیت و سازندگی , ص 66
5خانواده و تربیت کودک , ص 301 , 307 
6روانشناسی تربیتی, ص 97, 110 "رضا نوری و علیرضا مرادی
7- روانشناسی تربیتی , ص 111 " رضا نوری وعلیرضا مرادی "
8خانواده و تربیت کودک – ص 302و 308